Au Pair Ghislaine in Amerika “Deze kinderen houden voor altijd een plekje in mijn hart!”

Ghislaine
Au Pair
30 januari 2016

Hoe ziet een werkdag van een au pair  er nu echt uit en wat doet het met je om de hele dag voor de kinderen te zorgen? Au pair Ghislaine geeft je een kijkje in haar leven en vertelt je hoe haar afgelopen 10 maanden als au pair in Amerika voor haar zijn geweest.

Afscheid nemen bestaat niet

Ik kan me mijn eerste werkdag nog zo goed herinneren en nu ben ik alweer ruim tien maanden een au pair. Voor de een is een jaar voldoende maar ik heb het nog veel te leuk om al naar huis te gaan. Dan heb ik het niet alleen over mijn vrije tijd. Ik ben dol op de kinderen en wil nog geen afscheid nemen, al komt die dag natuurlijk een keer. In deze blog vertel ik jullie iets meer over mijn werk.

blog-au-pair-ghislaine-amerika-kinderen-plekje-hart-1

Een overweldigende start

Ik vond de eerste dagen heel overweldigend. De vorige au pair heeft mij ingewerkt en natuurlijk merkten de kinderen dat haar vertrek steeds dichterbij kwam. Mijn eerste werkweek hingen de kinderen erg aan de oude au pair, logisch. Er komt heel veel op je af de eerste dagen. Het gezin heeft een vast schema en daar moest ik mijn eigen draai in zien te vinden. Ik moest naar scholen en sportclubjes die ik zonder gps niet kon vinden. Gelukkig heeft de oude au pair mij hier heel goed bij geholpen. Het rijden vond ik heel spannend in het begin, ook al heb ik al jaren mijn rijbewijs. Mocht ik bij dat rode stoplicht nu echt rechts afslaan? Zo heb ik een aantal Amerikanen flink geïrriteerd door in het begin niet rechts af te slaan terwijl dat wel mocht.

Kinderen opvoeden is echt een baan!

Voor kinderen zorgen is niet niks. Er komt veel meer bij kijken dan ik dacht! Ik heb elke ochtend een uur om ze aangekleed en met volle maag naar de bushalte te brengen. Mijn hostkids zijn geen ochtendmensen dus die klok tikt soms te snel. Er moet huiswerk gemaakt worden, de kinderen sporten, krijgen pianoles en ik wil dat ze gezond eten en er verzorgd uitzien. Dit kost veel tijd en energie. Het is echt een baan! Ik heb mijn moeder na een tijdje via FaceTime verteld dat ik nu nog meer waardeer wat zij allemaal voor mij heeft gedaan. Mijn hostouders laten mij heel vrij wat betreft mijn aanpak. Ze hebben mij het vertrouwen gegeven om het op mijn manier te doen. Daarbij houd ik natuurlijk rekening met hun aanpak en normen en waarden. Ik denk dat je daar een balans in moet vinden. Ik heb mijn eigen normen en waarden en natuurlijk neem ik die mee in mijn werk maar ik wil ook rekening houden met de stijl van mijn hostouders. Ik vind dat de kinderen beleefd moeten zijn, alsjeblieft en dankjewel horen te zeggen en verantwoordelijkheid moeten leren door bijvoorbeeld hun eigen spulletjes op te ruimen. Hier denken mijn hostouders hetzelfde over. Ik bespreek altijd even mijn dag met mijn hostouders en mochten er bijzonderheden zijn laat ik ze dat ook weten. Ik denk dat die communicatie heel belangrijk is. Wij praten veel en zijn heel open naar elkaar toe. Naar mijn mening geeft dit meer duidelijkheid voor iedereen en dat is bevorderlijk voor een goede sfeer. Ik wil zo goed mogelijk mijn werk doen maar ook deel zijn van het gezin dus ik wil niet dat er dingen in de lucht blijven hangen. Als ik iets merk bij de kinderen, zoals moeilijkheden met lezen bijvoorbeeld, probeer ik daar oplossingen voor te zoeken. Ik neem graag initiatief en dat waarderen mijn hostouders.

Een nuchtere cultuur?

Ik denk dat Nederlanders op sommige gebieden erg nuchter zijn in vergelijking met Amerikanen. Kinderen hoeven hier maar met hun ogen te knipperen en er wordt apart voor ze gekookt of er worden snacks uit de kast getoverd. Bij mij thuis werd er nooit apart gekookt en wij aten altijd veel groente en fruit. Mijn hostkinderen weten dat ze geen koekjes krijgen voordat ze hun fruit op school hebben opgegeten. Ook ziek zijn is hier echt een dingetje. Veel ouders zijn al in paniek als een kind twee keer hoest. Daar ben ik echt te nuchter voor. Een kind kan gewoon een kriebel in de keel hebben en een verkoudheid hebben we allemaal wel eens. Vaak gaan de kinderen niet naar school als ze verkouden zijn. Dan laat ik ze dutjes doen en maak ik smoothies en andere gezonde dingen. De laatste keer toen de oudste thuis bleef vroeg hij om half tien ’s ochtends al ‘kunnen we lunchen bij Mac Donalds?’ Dat feest ging natuurlijk niet door. De verschillen in opvoeding vind ik interessant om te zien en op die vlakken kunnen we van elkaar leren. Nederlanders zijn misschien soms te nuchter en op sommige momenten is dat juist weer goed.

blog-au-pair-ghislaine-amerika-kinderen-plekje-hart-4

Gezellig op pad

Mijn hostkinderen zitten tegenwoordig allebei de hele dag op school. Na school zorg ik er voor dat zij hun huiswerk maken en ik help de jongste veel met lezen. Hier heeft ze moeite mee en daarom investeer ik hier veel tijd in. Ik laat ze altijd iets creatiefs doen. Tekenen, verven, kleien. Netflix gaat bij mij niet aan overdag. Koken doe ik in de avond nooit. Wij hebben nog een nanny die elke dag na 4 uur komt en voor ons allemaal kookt en de kinderen in bad doet. Dat zorgt voor veel gezelligheid in huis. Dit is natuurlijk een luxe, ik weet dat veel au pairs wel koken en werken in de avond. De dagen dat de kinderen geen school hebben waardeer ik nu extra. Dan gaan we gezellig op pad en eten we ergens iets. De kinderen gaan graag naar een museum (die zijn er genoeg in DC en ze zijn gratis) of naar de dierentuin. De zomer kijk ik nu al naar uit. Dan kunnen we weer lekker naar het zwembad toe iedere dag. Mijn hostkinderen zijn makkelijke en lieve kinderen. De jongste heeft duidelijkheid en regels nodig want dat is een pittige tante. Ze is echt een kleine actrice en dat is geweldig om te zien. Ik kan enorm met en om ze lachen. De oudste had even nodig om los te komen. Hij is wat rustiger en echt een lieverd. Hij doet geen vlieg kwaad en kan zich heel goed aanpassen. Daarom wil iedereen uit zijn klas met hem spelen. Begin januari was ik op vakantie en toen ik terug kwam ben ik echt overladen met knuffels en kusjes. De jongste liep de volgende dag constant achter me aan, zo blij was ze. Natuurlijk vond ik het stiekem fijn om te horen en te merken dat ik gemist was. En ze waren natuurlijk erg blij met de nieuwe pakken hagelslag en vlokken.

blog-au-pair-ghislaine-amerika-kinderen-plekje-hart

Toedeloe!

Als mijn werktijd er op zit zeg ik echt niet meteen ‘ toedeloe, ik ben er vandoor’. De laatste tijd spelen we veel Just Dance op de Xbox. Dat vinden we allemaal erg leuk om te doen. Ook komen de kinderen regelmatig even mijn kamer in om te kletsen of muziek te luisteren. Als de deur dicht is kloppen ze netjes en vragen ze of ze binnen mogen komen. In december kwamen ze me helpen met het ophangen van mijn kerstlichtjes. Die momenten vind ik zo leuk. Mijn grote bed vinden ze enorm interessant maar mijn belangrijke regel iets minder: er wordt niet gesprongen op mijn bed want dan moet je vertrekken. Ik ben een au pair die graag lekker gek doet

Deze kinderen houden voor altijd een plekje in mijn hart!

Dat au pair zijn in het buitenland een bijzondere en vooral een onvergetelijk mooie baan is, heeft Ghislaine wel duidelijk gemaakt! Enthousiast geworden en zelf aan de slag gaan als au pair in Amerika?

en de kinderen motiveert uit hun comfort zone te stappen maar ik ben ook heel duidelijk in regels! Zo blijft het voor iedereen gezellig.

Gerelateerde programma’s

Deel deze pagina

Authentieke culturele uitwisselingen

30 jaar ervaring

Dankzij onze buitenlandervaringen helpen wij jou bij het creëren van jouw eigen inspirerende beleving.

Persoonlijke begeleiding

Wij en onze partners op locatie zorgen voor jouw unieke levenservaring.

Programma's op maat

Waar je ook heen wilt en wat je ook wilt doen, wij helpen om jouw reis op jouw wensen af te stemmen.