De eerste 3 weken van Sanne als Au Pair in Amerika en ze zit nog steeds in de 'super exciting' fase zit! Alles is nog zo nieuw en er is zo veel te ontdekken in dat geweldige maar af en toe vreemde land. In deze blog vertelt ze over haar werk, vrije tijd en een uitstapje naar New York.
Work, work, work
Vorige week maandag ben ik officieel begonnen met werken; gelukkig is Kirsty nog bij me voor de komende twee weken om me alles uit te leggen en me te laten zien waar ik heen moet.
De dag begint om 7 uur 's ochtends; ontbijt maken, omkleden en dan op weg naar school. Jack en Mina's scholen zijn niet zomaar even om de hoek en ze moeten daarom elke dag met de auto naar school worden gebracht. 's Ochtends zijn we zo'n 1 uur en 20 minuten (!) onderweg om beide kids naar school te brengen. De auto waarin in rij is een Honda (Jeej, ik mag nog steeds lid blijven van de Honda-club) Odyssey. Echt een bakbeest om mee te rijden maar gelukkig rijden ze hier alleen maar automaat dus dat maakt het iets makkelijker.
Nadat we de kinderen naar school hebben gebracht is het even tijd voor rust en een lekker bakje koffie. Dit kan je natuurlijk thuis drinken maar er zijn hier zo veel verschillende plekken om koffie te drinken dat we er meestal voor kiezen ergens anders een bakje te doen. Elk stadje heeft sowieso een Starbucks en hier loop je dan ook snel even binnen. Één probleem though: Sanne is een naam die niet voorkomt in het Amerikaans en de meeste mensen hebben dan ook moeite het uit te spreken of überhaupt te verstaan wat je zegt. Dus je koffie ophalen bij de Starbucks gaat als volgt:
'What's your name?'
'Sanne.'
'I'm sorry, Shanna?'
'Uhm no it's Sanne, S-A-N-N-E.'
'kijkt me gek aan... oh, OK...'
(even later wanneer je koffie klaar is;)
'I have a Mocha Latte for .... uhm ... probeert naam te lezen en correct uit te spreken en denkt nope dat wordt 'm niet ... A Mocha Latte!'
Dus Sanne gaat niet echt werken bij de Starbucks. Mijn officiële nieuwe Starbucks naam is daarom vanaf nu 'Ann'; super makkelijk, het wordt meteen verstaan en niemand schrijft het verkeerd of spreekt het verkeerd uit; bij deze dus: Ann.
Na de heerlijke, en oh zo calorierijke, koffie is het tijd om weer in de auto te stappen. Na een lange dag heen en weer rijden van school naar school, school naar andere school en school naar sport is het tijd om te eten en naar bed te gaan (voor de kinderen). Een lekker actieve en slopende dag voor zowel de kinderen als ons. Oh ja en 1 van de sporten van de kinderen is paardrijden! Jeeeej! Krijg ik in ieder geval mijn wekelijkse dosis paarden binnen maar dat is nog niet alles: Ik krijg niet zo maar mijn dosis paarden, nee ik krijg mijn dosis Friese paarden! Ik heb namelijk de enige echt Hilbrand fan Fjildsicht hier in Amerika gevonden! Heb ik toch een beetje mijn eigen paarden bij me.
De omgeving ontdekken
Op de dagen dat we niet naar de Starbucks gaan laat Kirsty me de rest van de omgeving zien. Wilton is een leuk klein plaatsje met een kleine winkelstraat en een paar grotere winkels. In mijn vorige blog vertelde ik al dat ik bij de Walmart was geweest (voor de mensen die niet bekend zijn met dit fenomeen; het is een winkel waar je ongeveer alles kan kopen; van fietsonderdelen tot sieraden en van tafels tot medicijnen, niks is te gek). Ook hebben ze een Michaels: een enorme winkel vol met 'Art supplies en Crafts. Een knutselwinkel voor volwassenen zal ik het maar noemen maar die naam doet de winkel lang niet genoeg eer aan. Verder zijn we wezen shoppen bij 'the Gap' en 'Old Navy'; 2 super stores vol met leuke kleding en ik kon het dan ook niet laten om een aantal leuke kledingstukken te kopen (kom op, ik had maar 1 klein koffertje van 23 kg aan kleding mee voor een heel jaar! Dus het mag... geen idee hoe ik alles mee terug krijg maar dat is zorg voor later). Nog beter nieuws voor mij is dat Debra (mijn hostmom) dezelfde schoenmaat heeft als ik en ze echt een Walhalla aan schoenen heeft die ik ook nog eens mag lenen, WOEHOE! Afsluitend kwam ze aan met een super leuk paar cowboyboots die zij nooit draagt en die ik van haar mag hebben, dank je wel Debra!
Like a movie
Zo genoeg over kleding en verder met het Amerika avontuur. 1 ding wat je altijd ziet in films (ja I know, weeeer die films) is de diner! De vriendelijke serveersters met hun schort om, een kladblok in de ene hand en een pot koffie in de andere hand, je weet wel... die je altijd ziet in de film, toch? Nou ze zijn er echt! Zodra je de diner in Wilton (Orem's) binnen komt lopen wordt je vriendelijk begroet en wordt er aan je gevraagd of je koffie wil; dit wordt vanuit de beroemde koffiepot in je kopje geschonken en dan is het tijd om te bestellen. Nu was dit mijn allereerste keer bij een diner dus was de vraag wat ik wilde eten was niet zo moeilijk: Pancakes and Bacon of course! En lekker dat het was! Ik kom zeker terug! Na dit lekkere maar ongezonde ontbijt hebben we een wandeling van 1,5 uur gemaakt langs de Norwalk River Valley Trail en kwamen we zomaar een uil tegen. Zo gaaf!
Waar ben ik?
Helaas, na 2 hele gezellige weken met Kirsty (echt, waarom kan je niet au pair zijn met z'n tweeën?) was het afgelopen vrijdag tijd om afscheid te nemen. We zullen je missen Kirsty! Gelukkig hebben we een memorie spel met super leuke foto's van Kirsty en de kids dat elke dag gespeeld moet worden dus we zullen elke dag aan je denken! Mijn eerste dag alleen: vol goede moed rijd ik met de kids naar onze volgende bestemming van de middag, na 20 minuten zegt Jack opeens: 'uhm Sanne, this doesn't look familiar.' Ik had al zo'n gek vermoeden dat we verkeerd reden maar ik volg gewoon braaf mijn navigatie app. Na nog 10 minuten zegt de app 'bestemming bereikt'. Nou ik kan je een ding vertellen: De bestemming was niet bereikt! Het gebouw waar we uitkwamen was zeker weten niet het gebouw waar we moesten zijn. Gelukkig kon ik nog bedenken dat er een winkel in de buurt van de echte bestemming zat en heb ik deze maar ingetypt in mijn navigatie app: 5 km en 20 minuten later waren we dan uiteindelijk toch op de juiste bestemming aangekomen. Eind goed al goed, behalve dan voor het feit dat elke keer als we in de auto stappen ik moet aanhoren: 'Sanne, do you know where to go or should we ask somebody else?'... Tot dusver het vertrouwen van de kids in mijn navigatie kunsten.
Vrije tijd
Elk weekend ben ik vrij! Dit betekent dat ik zelf kan beslissen wat ik ga doen en waar ik heen wil. Ik heb een auto tot mijn beschikking en heb dus vrij veel keus in wat ik kan doen. Vorig weekend ben ik samen met Kirsty en wat vriendinnen op stap geweest in New York City. Super gaaf! Was een hele leuke nacht en het was dan ook geen probleem om de laatste trein terug naar huis te skippen en gewoon de eerste van de volgende dag te pakken. Zondag lekker bijslapen en maandag weer fris en fruitig opstaan. Zeker een aanrader om een keer te doen!
Dit weekend bestond mijn zaterdag uit 'making myself at home'. De mensen die met mij samen hebben gewoond (lees Iris, Joel en Jeanine) weten dat er maar 1 manier is waarop ik het mezelf echt zo veel mogelijk thuis kan maken; juist ja: het herinrichten van mijn kamer! En dat is dus exact wat ik gedaan heb. Dan en Debra keken een beetje raar op toen ik ze vroeg of ik de kamer mocht veranderen (niemand voor mij had dat ooit gedaan) maar hadden hier niks op tegen. Na het resultaat te hebben gezien waren ze aangenaam verrast 'different in a good way' lieten ze me weten. Bed op een andere plek, kast in een andere hoek en voilà, mijn eigen kamertje.
New York, New York
Zondag heb ik Esther opgezocht in NY! Hier hebben we ons als echte toeristen gedragen en zijn we de Brooklyn Bridge op geweest en hebben een boottocht gemaakt met de Staten Island Ferry. Deze ferry brengt je van lower Manhattan naar Staten Island. Maar dat is nog niet alles; tijdens deze tocht kom je gratis en voor niks super dicht langs the Statue of Liberty! Zeker doen dus als je ooit in NY bent!
Wil jij ook een soortgelijk avontuur als Sanne? Bekijk dan de mogelijkheden voor au pair in Amerika of voor au pair in het buitenland.
