Monique’s terugblik op een fantastische tijd in Thailand!

12.35 uur Thaise tijd en ik rij in een touringbus vanaf Bangkok Airport. Goede vlucht gehad! De rit naar Hua Hin duurde iets meer dan 4 uur, het grootste gedeelte bekeek ik de binnenkant van mijn ogen want die bleven maar dichtvallen….en daarna zat ik nog een half uurtje achterin een truck. Eenmaal aangekomen op de locatie bleek dat ik een leuk basic huisje voor mezelf heb. Een 2-persoons bed, douche, wasbakken en wc en twee stoeltjes op het terras, meer heb je ook niet nodig! Nog 2 dagen rustig aan doen en dan kan het Hill Tribe project beginnen!

Om 06.00 uur zijn we vertrokken op weg naar het project. Bij aankomst op de bassischool begon het project met een openingsceremonie. Zingen, vlag hijsen en voorstellen. Mooi om te zien. Van maandag tot en met vrijdag heb ik meegeholpen op de basisschool samen met de jongeren. We hebben de kinderen Engels les gegeven, de Macarena met ze gedanst, lunch klaargemaakt en noem zo maar op. Tijdens één van de middagen zijn we met een groepje de waterval gaan bezoeken, maar helaas is het de hele week regenachtig geweest waardoor dit tripje niet heel geschikt bleek te zijn. Vrijdags zijn we weer teruggegaan naar Hua Hin, waar het avontuur begonnen is. In de weekenden verblijf je namelijk in Hua Hin en doordeweeks bij de Karen Tribe zelf. Tijdens de rit daar naartoe kreeg ik te horen dat ik volgende week de enige vrijwilliger ben bij Karen Hill. Ik had al zo’n vermoeden. Even laten bezinken allemaal! Bij thuiskomst Facetimen met het thuisfront en toen was het alweer weekend!

Ondanks dat ik deze week de enige vrijwilliger was die op de Karen Hill Tribe school heeft meegeholpen, was het weer een erg leuke en afwisselende week! Het leuke aan het lesgeven is dat je verschillende groepen ziet in verschillende samenstellingen. Zo zie ik elke dag allemaal verschillende leerlingen afwisselend van klas 1 tot en met klas 6. Verder heb ik deze week zelfs volleybaltraining gegeven! Na een spontaan potje mee te hebben gespeeld heeft het schoolhoofd me gevraagd om hem te helpen de kinderen volleyballen te leren. Het is inmiddels een echte gewoonte geworden om elke dag te volleyen. De week is echt omgevlogen! Vrijdags weer terug naar Hua Hin gegaan en daar lekker rustig het weekend doorgebracht.

Tijdens deze laatste week op het project heb ik een aantal verschillende uitstapjes gemaakt en onderweg weer olifanten gezien! Wel heeft het heel veel geregend. Oh ja, ik was hier in het regenseizoen...Verder heb ik nog erg veel plezier beleefd aan het lesgeven en heb ik uiteraard weer een aantal volleybaltrainingen gegeven.

Ik heb deze week bewust alles voor de laatste keer beleefd. Ongelofelijk hoe snel je je thuis kunt voelen op een totaal vreemde plek in een redelijk vreemde cultuur (had er natuurlijk al eerder iets van meegekregen). Vind het ook heel bijzonder dat een school elke week weer andere mensen wil ontvangen en de kinderen in vertrouwen aan hen overlaat. Hier ga ik lang op teren en het is zeker een hele mooie ervaring waar ik met een goed en warm gevoel op terug kan kijken. Bijzonder dat ik hier deel van mocht zijn!

Voor mijn vierde en laatste week heb ik besloten om een toeristenweekje in te lassen. Mijn nieuwe stekkie ziet er top uit! Lekker naar het strand geweest. Wat eerst boerenbruin was is nu bikinirood, dat is wel heel lang geleden! Ook heb ik weer een aantal nieuwe mensen leren kennen waar ik ook mee op pad ben geweest. Heb mijn vrijwilligersstatus wel gemist! Paar daagjes de luie toerist uithangen is prima, maar het wordt ook weer tijd voor actie.....

Laatste keer ontbijt, laatste keer lopen op het strand, laatste keer diner, laatste keer hondjes knuffelen… Heb mijn leermateriaal al op de Karen school achtergelaten, mijn boeken laat ik hier, met een lichtere backpack weer naar huis. Geen souvenirs, wel foto’s, filmpjes en verhalen om in Nederland op te teren. Ik hoop dat ik met een positieve, nieuwsgierige blik en (zoveel mogelijk) vrij van oordelen heb gekeken naar Thailand, de Karen Hill Tribe en alle andere mensen die ik heb ontmoet...

Heb het gevoel dat ik deze keer niet zoveel last zal hebben van schakelen als ik weer in Nederland ben, ook al zou je dat misschien wel denken. En heel zeker het gevoel dat ik niet klaar ben met Thailand. Het kan haast niet anders of er zal op de één of andere manier een vervolg zijn. Ik heb zelf mijn ideeën maar de tijd moet me maar laten zien welke er vorm kunnen krijgen. Ik ga in ieder geval voor nu met een groter, warmer en voller hart naar huis.....